بررسي سنجش ميزان فرهنگ يادگيري در سازمان(مطالعه مورد:شركت بيمه ايران استان آذربايجان شرقي)

ساختن محیطی یادگیرنده و افزایش شایستگی و توانائی های منابع انسانی، لازمه ایجاد هر سازمان یادگیرنده است كه هر عضو آن هر لحظه به دنبال یافتن اطلاع از نیاز برای تغییر، كسب اطلاعات و دانش لازم، ارائه ایده مناسب و به كارگیری آن ایده در عمل، برای تطبیق دادن خود و سازمان با تغییرات ایجاد شده در محیط خارجی است. سازمانهای یادگیرنده، امروزه، جزو سازمانهای فعال و خلاقی هستند كه پویایی، خلاقیت و تحولی بسیار زیادی را ایجاد كرده و ارتباطات بین سطوح مدیریت و كاركنان سازمان را گسترده و وسیع می كنند. این سازمانها، در حقیقت سازمان های جدید مبتنی بر دانش نوین بوده و كاركنان آنان، به شكل تخصصی در عرصه های گوناگون فعالیت دارند. سازمان یادگیرنده سازمانی است كه یادگیری مستمر را برای تمام اعضایش آسان می كند و پیوسته خود را مطابق با شرایط محیطی تغییر می دهد و ساختارها و استراتژی هایی را بكار می گیرد تا یادگیری افراد و سازمان را افزایش دهد. این پژوهش با هدف سنجش میزان فرهنگ یادگیری در شبكت بیمه ایران استان آذربایجان شرقی انجام گرفته است. این تحقیق در شمار پژوهش های توصیفی- پیمایشی است كه با استفاده از پرسشنامه استاندارد ابعاد سازمان یادگیرنده نظر جامعه آماری شامل كلیه مدیران (65 نفر) شركت بیمه ایران را مورد سنجش قرار داد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون Z مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. فرضیه های پژوهش كه بیانگر توسعه هر یك از هفت بعد مدل به میزان بالاتر از حد متوسط است، در سطح اطمینان 95% رد شدند و بر اساس این یافته ها نتیجه گیری می شود كه سطح فرهنگ یادگیری بطور كلی در سازمان مربوطه از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست و تلاش بسیاری لازم است تا ابعاد هفتگانه فرهنگ یادگیری در سازمان ارتقا یابد.