شهرسازي مشاركتي و تحقق پذيري طرح هاي توسعه شهري ميان گذر حوزه شمال شرق

طرحهای توسعه شهری به منظور ارائه برنامه و چشم اندازی برای شكل گیری و توسعه شهر با صرف زمان و هزینه زیاد برای مدیریت شهری توسط مشاورین طرحهای توسعه شهری تهیه گردیده و در فرآیندی طولانیكه گاه یك دهه به طول میانجامد در مراجع مرتبط تصویب میگردند ولی متأسفانه در مرحله اجرا این طرح ها از موفقیت چندانی برخوردار نبوده و در بهترین حالت در پایان افق طرح حدود 02 تا 02 درصد محقق میگردند. توجه به نقش ذینفعان در فرآیند طراحی ، تصمیم گیری و اجرا یكی از راهكارهایی میباشد كه برای افزایش تحقق پذیری طرح پیشنهاد میگردد. در این تحقیق شهرسازی مشاركتی بهعنوان ضمانت اجرایی تحقق پذیری طرح های توسعه شهری موردبررسی قرارگرفته و بهعنوان یك نمونه موردی میزان تحققپذیری و دلایل آن در طرح میانگذر حوزه شمال شرق حدفاصل خیابان رسالت به طبرسی كه از ابتدا و باهدف شكل گیری یك پروژه اجرایی توسعه شهری پیش آهنگ تهیه شده مورد تحلیل قرارگرفته است و تلاش شده با بررسی چالشهایی كه اجرای این پروژه با آن روبرو بوده و با تأكید بر به كارگیری راهكارهای شهرسازی مشاركتی به ارائه الگو و راهكاری برای بالا بردن درجه تحقق پذیری طرحهای توسعه شهری به عنوان هدف اصلی از تهیه اینگونه طرحها پرداخته شود