ساماندهي بافت فرسوده با تأكيد بر رويكرد استراتژيك CDS نمونه موردي : محدوده پنچتن شهرداري منطقه 4 مشهد

یكی از اركان مهم و تعیینكننده درروند توسعه، پویایی و پایایی هر جامعه شهری، سیاستگذاری وبرنامه ریزی جامع جهت ساماندهی بافتهای قدیمی و فرسوده شهری میباشد، زیرا كه این بخش از برنامه ریزی و سیاستگذاری ضمن حفاظت از میراث تاریخی فرهنگی از آنجا كه منطبق با ساختارهای زیست محیطی و فرهنگی جامعه شهری میباشد، توسعه پویا و پایدار شهر را به دنبال خواهد داشت.مدیریت و برنامهریزی ساماندهی بافت های فرسوده شهر میتواند ضمن ارتقاء سطح كیفی استانداردهای زندگی اهالی محله، سبب پایداری توسعه در تمامی ابعاد زندگی شهری ازجمله شرایط زیست محیطی،اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شود. مقاله حاضر بر آن است، با استفاده از مدل راهبرد توسعه شهری ( CDS ( جایگاه بافت فرسوده منطقه 4 را به لحاظ برخورداری از شاخصهای مدل CDS به دست آورد. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی تحلیلی میباشد و از مطالعات كتابخانهای و پیمایش میدانی درمحدوده مورد مطالعه استفاده شده است. جامعه آماری شامل 246296 نفر جمعیت منطقه میباشد كه با استفاده از روش كوكران حجم نمونه برابر 384 پرسشنامه محاسبه گردید. علاوه بر این تعداد 30 پرسشنامه نیز در بین مدیران شهری مرتبط توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرمافزار Spss و با آزمون T-Test استفاده شده است. یافته های حاصل از مطالعه بیانگر این واقعیت است كه بافت فرسوده منطقه 4 شهرداری مشهد از لحاظ شاخصهای راهبرد توسعه شهری CDS از دیدگاه كارشناسان با 317در وضعیتمناسبی قرار داشته و از دید شهروندان با . 21 ، در وضعیت خوبی قرار ندارد. كه این اعداد نشان د هنده آن است كه دیدگاه كارشناسان از عدد 25 میانگین نظری پرسشنامه بیشتر و برعكس دید شهروندان از آن میانگین كمتر میباشد.