اثرات يكپارچه سازي اراضي زراعي بر اشتغال زنان روستايي (نمونه موردي: بخش خوسف شهرستان بيرجند)

ورود تكنولوژي نوين در عرصههاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي روستا عليرغم پيامدهاي مثبتي كه جهت بهبود شرايط زيست در روستا داشته، سبب گرديده تا از نقش فعال زنان در عرصه توليد كاسته شود و زنان روستايي توليد كننده سابق، تبديل به زنان خانه دار مصرف كننده شوند. اين امرنه تنها پيامدهاي منفي در عرصه اقتصاد روستا به جاي ميگذارد، بلكه عملاً قشر فعال عظيمي را ازفرايند توليد حذف كرده و رشد اقتصاد ملي را نيز كند مي نمايد . نوشتار حاضر اثر يكپارچه سازي اراضي زراعي به عنوان يكي از ابزار توسعه روس تايي وتوسعه كشاورزي بر اشتغال زنان روستايي مورد بررسي قرار ميدهد. تحقيق حاضر از انواع مطالعات بنيادي- كاربردي است كه به روش توصيفي - تحليلي، دادههاي لازم از طريق پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده وپرسشگري جمعآوري وبا استفاده از فنون آماري و نرم - مورد تجزيه و تحليل قراردادهاست. هدف اين پژوهش بررسي ميزان تأثير طرح t وآزمون Spss و Excel افزارهاي يكپارچهسازي اراضي در قلمرو موردمطالعه براشتغال زنان روستايي ميباشد. نتايج حاصل از آزمون فرضيات تحقيق 20 درصدكشاورزان منطقه مورد مطالعه را شامل ميشوند. اجراي طرح يكپارچه - / نشان ميدهدكه زنان روستايي كه 96 سازي اراضي زراعي باعث استفاده بهتر و بيشتر از ماشين آلات كشاورزي شده در نتيجه كشاورزي مكانيزه به نيروي كار كمتر و زمان كمتري براي انجام كارهاي كشاورزي نياز دارد. غالباً زنان نيروي كارحذف شده بعداز اجراي طرح راتشكيل ميدهندكه بعد از اجراي طرح يكپارچهسازي اراضي زراعي، مقدار كمتري از وقت خود را صرف كارهاي مزرعه ميكنند.