انتخاب مناسب ترين تعداد حلقه چاه و روش درون يابي ازبين روش هاي IDW و Kriging به منظور پهنهبندي پارامترهاي كيفي آبزيرزميني؛ مطالعه موردي دشت اسلام آباد غرب

خشكسالی و بهرهبرداری بیش از اندازه از يك جهت و كاهش كیفیت آب از طرف ديگر علاوه بر تشديد بحران كمآبی بويژه در مناطق خشك و نیمهخشك، سبب آلودگی و تخريب محیطزيست نیز میگردد. مديريت بهینه آب، نیازمند به وجود دادههايی درزمینه موقعیت، مقدار و پراكنش عوامل شیمیايی آب در يك منطقهی جغرافیايی معین میباشد. آب زيرزمینی يكی از مهمترين منابع تأمین كننده آب در بخش كشاورزی میباشد. در پژوهش حاضر به منظور پی بردن به وضعیت هدايت الكتريكی آبزيرزمینی درمنطقه اسلام آبادغرب ازدو روش Ordinary Kriging و IDW در اكستنشن Spatial Analyst درنرم افزار Arc GIS استفاده شده است. سپس به منظور ارزيابی تعداد نمونهها، از تعداد 272 ، حلقه چاه، به تعدادهای 262 و 083 11 حلقه چاه با پراكنش مناسب انتخاب گرديدند. در نهايت با هرگروه از چاههای انتخاب شده و با دو ،181 ،223 ،282 ،012 روش Ordinary Kriging و IDW نقشه EC آب زيرزمینی منطقه تهیه و سپس مورد ارزيابی قرار گرفت. در مطالعات گذشته بیشتر به بررسی روشهای زمین آمار و برازش بهترين روش به منظور پهنه بندی پارامترهای كیفی آب پرداخته شده است و كمتر به مسئله تعداد نمونه برداریها توجه شده اين درحالی است كه مسئله كاهش تعداد نمونهبرداریها به منظوركاهش هزينهها، صرفهجويی در وقت و داشتن يك دقت مناسب حائز اهمیت میباشد. به منظورانتخاب مناسبترين روش پهنهبندی و مناسبترين تعدادحلقه چاهها، ازمعیارهای آماری نظیر؛ RMSE و ضريب همبستگی استفاده گرديد. بر اساس اين معیارها پهنهبندی باتعداد 223 حلقه چاه و روش IDW دارای RMSE و ضريب همبستگی مناسبی میباشد.