شبيه سازي تبخير با استفاده از شبكه عصبي مصنوعي؛ مطالعه موردي شهرستان زابل

تبخير يكي از اجزاي اصلي چرخه ي هيدرولوژي است. اين فرآيند به عوامل متعدد اقليمي وابسته است. شبكه عصبي مصنوعي درچند دهه اخير و در مطالعات صورت گرفته براي شبيه سازي سيستم هاي پيچيده و غيرخطي قابليت بسيار بالايي از خود نشان داده است. تحقيق حاضر بر اساس اطلاعات اخذ شده از ايستگاه هواشناسي شهرستان زابل صورت گرفته است. براي اين منظور از داده هاي مختلف در دوره آماري 12 ساله ) 2732 2732 ( استفاده شده است. سپس با استفاده از اين مقادير به عنوان خروجي هاي هدف، شبكه هاي - مختلفي با ساختارهاي متفاوت تعريف و آموزش داده شد. در نهايت قابليت شبكه براي تخمين تبخير با استفاده از قسمتي از داده ها كه در آموزش شبكه وارد نشدند، مورد بررسي قرار گرفت. دراين تحقيق مدل هاي مختلف ازشبكه MLP به منظور پيش بيني ميزان تبخير به كارگرفته شد. نتايج نشان دادكه مدل ANN1 با ورودي هاي حداكثر دما، حداقل دما، ميانگين دما، حداكثر رطوبت، حداقل رطوبت، ميانگين رطوبت، ميزان بارندگي، سرعت باد حداكثر و ساعت آفتابي، كم ترين ميزان ميانگين مربعات خطا ) MSE ( را در مدل با مقدار 5/5500 و بيشترين ميزان ضريب همبستگي ) R 5دارا مي باشد.