بررسي تاثير سياست هاي پولي بر قيمت مسكن در ايران

مسكن علاوه بر یك نیاز اساسی یك دارایی مهم به شمار می آید و سال هاست كه بخش مهمی از دارایی های مهم خانوارها را تشكیل داده است. جنبه دارایی بودن مسكن باعث تأثیرگذاری بیشتر سیاست های پولی تعیین نرخ بهره و حجم پول در تقاضای آن شده است. در این مطالعه با استفاده از روش ARDL تأثیر سیاست های پولی بر شاخص قیمت مسكن بررسی شده است. نتایج حاكی از این است كه در بلند مدت افزایش حجم پول افزایش قیمت مسكن را در پی دارد؛ همچنین افزایش متغیرهای نرخ بهره ی حقیقی، قیمت طلا و تعداد واحدهای مسكونی جدید كه تعداد خانوارهای جدید از آن كسر شده است ( به عنوان عرضه ی حقیقی واحدهای مسكونی جدید ) به كاهش قیمت مسكن منجر خواهد شد. ضریب ECM به دست آمده هم برابر 0/17 است كه به این معنی است كه در هر دوره 17 درصد از عدم تعادل قیمت تعدیل شده و به سمت روند بلند مدت خود حركت می كند.