واكاوي نقش ترويج كشاورزي در پذيرش فناوري هاي مديريت آب

با توجه به نازل بودن ریزش های جوی و نامناسب بودن پراكنش زمانی و مكانی آن، ایران در زمره كشورهای خشك و نیمه خشك جهان محسوب می شود و آب به عنوان مهمترین عامل محدودكننده كشاورزی ایران شناخته شده است. از این رو موضوع تأمین، انتقال و استفاده از آب، از قرون و اعصار گذشته از مشغولیت های عمده ایرانیان بوده است. متوسط نزولات جوی در كشور ٢٥١ میلیمتر است كه این میزان حدود یك سوم متوسط جهانی و نصف قاره آسیاست. محدودیت منابع آبی در كشور و تمركز مراكز جمعیتی و صنعت در حاشیه منابع آبی كشور به ویژه در چند سال اخیر، روند استفاده از منابع آبی كشور را تشدید نموده و پیامدهای فعالیت های آنها این منابع را در معرض انواع تهدیدها قرار داده است. آنچه مسلم است، كشورهایی كه در ناحیه خشك و نیمه خشك قرار دارند و یا از كمبود آب رنج می برند می بایست راهبرد خاصی در جهت استفاده صحیح و مطلوب از آن داشته باشند و با مدیریت صحیح بر مشكل كمبود آب فائق آیند. در حال حاضر ٨٣ میلیارد متر مكعب از آب كشور ( ٩٣ درصد كل منابع آبی ) به بخش كشاورزی اختصاص دارد. علاوه بر محدودیت منابع آب و توزیع مكانی نامناسب آب در پهنه جغرافیایی كشور، متأسفانه بهره وری و كارایی استفاده از این منبع بسیار پایین است بطوری كه راندمان آبیاری در بخش كشاورزی حدود ٣٢ درصد می باشد. تجزیه و تحلیل شاخص های مصرف آب در بخش كشاورزی نشان دهنده تلفات زیاد آب در این بخش است كه قسمتی از آن اجتناب ناپذیر بوده ولی قسمت زیادی از آن را می توان با مدیریت صحیح و كارآمد اصلاح كرد.