پديده ي تحقير و تأثير روان شناختي آن بر سازگاري و عملكرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ساده و چندگانه رفتار تحقیرآمیز معلمان، سطح سازگاری و عملكرد تحصیلی دانش اموزان شكل گرفته است روش تعداد ۱۱۶ دانش آموز پسر پایه ی دوم دبیرستان شهرستان شهر قدس به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. شركت كنندگان در این تحقیق پرسشنامه های سنجش سازگاری دانش آموزان دبیرستانی (AISS) و محقق ساخته ی تفكیك دانش آموزان تحقیر شده را تكمیل نمودند. آخرین معدل به عنوان شاخص عمل كرد تحصیلی در نظر گرفته شده است یافته ها: یافته های این پژوهش نشان دادند كه بین عملكرد تحصیلی دانش آموزان با عامل سازگاری رابطه ای مثبت و با عامل تحقیر رابطه ی منفی وجود دارد اما چنین رابطه ای بین سازگاری و تحقیر دانش آموزان مشاهده نشد. همچنین سطح سازگاری دانش اموزان و كنش معلم (تحقیر/ عدم تحقیر) می توانند تغییرات عملكرد تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی نمایند نتیجه گیری: رفتارهای توام با احترام و عدم تحقیر دانش آموزان به افزایش احساس خود ارزشمندی و عملكرد تحصیلی آنها كمك می كند.