مديريت منابع آب و جامعه شناسي توسعه ؛ تحليلي بر ساختار مديريت منابع آب كشور از ديدگاه جامعه شناسي

مدیریت بهره برداری و توسعه منابع آب یك موضوع پیچیده و چندبعدی است كه به نظر می رسد تاكنون بیشتر بعد فنی آن مد نظر قرار گرفته و به ابعاد اجتماعی- جامعه شناختی آن كمتر توجه شده است. اندك مطالعات اجتماعی كه در مورد طرح های آبی و مدیریت منابع آب انجام می گیرد اغلب آمار محور و دارای رویكرد فنی بوده و به ندرت خصلت میان رشته ای دارند. بررسی ها نشان می دهد ارتباط متقابل و معنی داری بین ساختار مدیریت آب و ساختار جامعه شناختی كشورها- اعم از سیاسی، اجتماعی و اقتصادی- وجود دارد و بدون شناخت و توجه به آن نمی توان راهكار جامع و پایداری برای مدیریت منابع آب كشور ارائه داد. در این مقاله با بررسی و تحلیل اسنادی اطلاعات مربوط به وضعیت بهره برداری و مدیریت منابع آب كشور و مصوبه ها، سیاست ها و چالش های موجود سعی شده است با بهره گیری از نظریه ها و مفاهیم موجود در علوم اجتماعی (نظیز جامعه شناسی توسعه، سرمایه اجتماعی، جامعه كوتاه مدت) حوزه هایی كه می توانند مصداق این ارتباط متقابل و فصل مشارك این دو ساختار باشند و به نوعی جزء چالش های مدیریت آب كشور هم هستند، شناسایی و مورد تحلیل قرار گیرند. در آخر سه مدل مفهومی برای تحلیل نحوه اثرگذاری ساختار جامعه از منظر جامعه شناسی توسعه بر نظام مدیریت آب كشور، با بهره گیری از مبانی نظری جامعه شناختی ارائه شده است.