تلويزيون فراتر از سرگرمي (تاثير تلويزيون بر شخصيت كودكان و نوجوانان)

رسانه ها بویژه تلویزیون، یكی از عوامل قابل توجه در تربیت و آموزش كودكان و نوجوانان و همچنین به عنوان یكی از ابزارهای اصلی انتقال و گسترش ارزش های فرهنگی و اجتماعی در شخصیت كودكان و نوجوانان و تغییر رفتار اجتماعی آنان دارای نقش مهمی هستند. چرا كه دیگر همانند گذشته، مدرسه و خانه دو ركن اساسی در آموزش و یادگیری نیستند فرزندان در معرض آموخته هایی از وسایل ارتباط جمعی الكترونیكی هستند كه هیچ كس نمی تواند در مباحث تربیتی آنان را انكار كند و یا نادیده بگیرد. مدیریت رسانه در حوزه كودك و نوجوان و كاهش اثرات منفی آن نیازمند اراده عمومی است و لازم است كه همه نهادهای متولی در این زمینه همگام شوند. كودكان خیلی بیشتر از بزرگترها از برنامه های تلویزیونی اثر می پذیرند؛ چون پیامی كه از راه برنامه تلویزیونی به كودك و نوجوان ارائه می شود، در فكر، روح و شخصیت آنها به خوبی نقش می بندد. بنابراین باید به وضعیت مخاطب و شرایط محیطی و خانوادگی كودكان و نوجوانان توجه ویژه گردد و تلویزیون را جانشین مادر نكنیم. نوشتار حاضر به تأثیر رسانه (تلویزیون) بر شخصیت كودكان و نوجوانان می پردازد. در پژوهش پیش رو، از نظریه استفاده و رضامندی و همچنین نظریه یادگیری استفاده گردیده است . روش تحقیق كیفی بوده و به شیوه توصیفی تحلیلی انجام شده است. روش گردآوری اطلاعات به صورت كتابخانه ای اسنادی صورت گرفته است.