بهينه سازي استوار منابع نگهداري و تعميرات به منظور به كارگيري در سيستم هاي توليدي

مساله بهینه سازی منابع نگهداری و تعمیرات به منظور افزایش سطح دسترسی سیستم همواره مورد توجه پژوهشگران و محققان عرصه طراحی سیستم های مختلف صنعتی بوده است بدین ترتیب تلاش های بسیاری برای ساخت مدل های بهینه- سازی جهت دست یابی به بیشینه ترین سطح سرویس دهی و در نتیجه كاهش هزینه های ناشی كمبود از آن صورت گرفته است. این در حالی است كه عدم قطعیت موجود در دنیای پیرامون یا در نتایج حاصل از این تلاش ها دیده نمی شود و یا به علت اعمال این محدودیت، مدل هایی با محدودیت های غیرخطی پیچیده ای شكل گرفته اند. در این مقاله با توجه به مدل عدم قطعیت بودجه ای در بهینه سازی استوار كه قابل اعمال به مسایل بهینه سازی گسسته می باشد و قابلیت تنظیم درجه محافظه -كاری برای آن وجود دارد، همتای استوار مساله بهینه سازی منابع نگهداری و تعمیرات برای بیشینه كردن سطح سرویس دهی در سیستم های تولیدی به منظور لحاظ كردن عدم قطعیت های موجود در این گونه مسایل ارایه می گردد و توانایی آن در مهار كردن عدم قطعیت های مذكور به كمك شبیه سازی مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.