بررسي اثر افزودني هاي زايلن، تولوئن و اتانول بر روي نقاط ابري شدن و ريزش گازوييل

نقطه ابری شدن (cloud point) دمایی است كه در آن دما بلورهای كریستالی شیری رنگ برای اولین بار در نمونه نفتی ظاهر، نقطه ریزش (pour point) نمونه نفتی آخرین دمایی است كه در آن دما سیال نفتی میتواند جریان داشته باشد. ظاهر شدن این بلورهای كریستالی را میتوان بعلت وجود تركیبات پارافینی موجود در برشهای نفتی دانست. این نقاط در سیستم انتقال سیالات نفتی و همچنین در سیستم سوخت رسانی خودروهای دیزلی ایجاد مشكل كرده، در این كار بر آن شدیم تا با اضافه كردن افزودنی های متفاوت به سوخت دیزل این دماها را تا اندازه ای بهبود بخشیم. اندازه گیری مقدار تغییرات در نقطه ریزش و نقطه ابری شدن گازوییل كه توسط بازدارنده های رسوبات پارافینی ایجاد می شود را میتوان به عنوان پارامتری جهت تعیین و انتخاب بازدارنده های موثر به كار برد، در این مقاله تاثیر دو نوع افزودنی تولوئن و زایلن را بر روی نقاط ابری شدن و نقطه ریزش گازوییل جهت جلوگیری از تجمع یا تشكیل رسوبات پارافینی بررسی میگردد. نقطه ابری شدن و ریزش نمونه ها قبل و بعد از اضافه كردن افزودنی ها را جداگانه و به روش اندازه گیری با دستگاه (ASTM D2500) اندازه گیری گردید. نتایج حاكی از آن است كه افزودنی های زایلن و تولوئن به عنوان حلال تاثیر خوبی در جهت كلاهش نقطه ریزش و نقطه ابری شدن گازوییل داشته، افزودنی زایلن بیشتر بر نقطه ریزش تاثیر داشته و در غلظت های بالا تا ۱۲ درجه سانتیگراد بر نقطه ریزش تاثیر گذاشته ولی تاثیر تولوئن بر نقطه ریزش كمتر بوده و در نهایت تا ۷ درجه سانتیگراد در كاهش نقطه ریزش تاثیر داشته. تولوئن در غلظت های پایین تر بر نقطه ابری تاثیر گذاشته، ولی زایلن تاثیر كمتری داشته و در نهایت تا ۳ درجه بر نقطه ابر تاثیر گذاشته، لذا از جهت كارایی و مقدار مصرف نیز بررسی گردید كه كدام افزودنی بیشتر كاهش را در نقطه ابری شدن و نقطه ریزش داشته .