مقايسه روش هاي مختلف خنك كاري هواي وروي توربين گازي

چكیده خنك كاري هواي ورودي توربین گازي یك روش مفید به منظور بالابردن توان خروجی در مناطقی كه تقاضا و هزینه برق در طول ماه هاي گرم سال زیاد می باشد . همچنین با استفاده از میزان جزیان هواي بالاتر به عنوان ویژگی توربین گازي هنگامی كه دماي داخلی كمپرسور كاهش می یابد می توان توان خروجی را افزایش داد . روش هاي مختلفی به منظور كاهش دماي هواي ورودي توربین گازي موجود می باشد . 2 سیستم كلی براي این منظور در حال حاضر موجود می باشد . اولین و مقرون به صرفه ترین روش سیستم خنك كننده تبخیري می باشد و با استفاده از بخار آب دماي هواي ورودي توربین گازي را كاهش می دهد . دومین سیستم از روش هاي مختلفی به خنك كاري هواي ورودي می پردازد . در این روش خنك كاري متوسط سیال به وسیله یك مبدل حرارتی كه در ورودي قرار دارد با عث خنك كاري هواي ورودي توربین می شود . هر چند ، خنك كننده تبخیري به وسیله دماي حباب هاي مرطوب محدود شده است اما در هنگام خنك كاري می تواند دماي هواي ورودي را تا دمایی كمتر از دماي حباب هاي مرطوب كاهش دهد . در این مطالعه ، یك مدل ترمودینامیكی از توربین گازي به منطور محاسبه میزان دما ، توان خروجی و بازده حرارتی در شرایط دماي هواي محیط توسعه داده شده است .. نتایج محاسبات با شرایط ISO ( بار پایه ) مقایسه شده است. از این رو ، دو روش مختلف خنك كاري هواي ورودي براي شرایط مختلف ورودي اجرا شده است ( دماي ورودي و رطوبت نسبی ) . نتایج حاصل از سیستم هاي خنك كننده تبخیري و چیلر جذبی نشان داد هنگامی كه دماي محیط به شدت بالا و رطوبت نسبی كم باشد ( نیاز به كاهش درجه حرارت زیاد ) چیلر یك راه حل خنك كاري پایدار می باشد . همچنین براي هر روش خنك كاري افزایش توان خروجی خالص به عنوان تابعی از افزایش دما در نظر گرفته شده است