كمي كردن ميزان كاهش آلودگي هوا در پارك ها و فضاهاي سبز شهري

پارك ها و فضاهای سبز شهری با انواع گوناگونی از گیاهان نقش مهمی در بهبود كیفیت هوا در مناطق شهری ایفا میكنند. با این حال، اثر پوشش گیاهی شهری روی كاهش سطح آلودگی هوا به ندرت به صورت تجربی برآورد شده است. پژوهش ها با استفاده از پایش فصلی داده های كل ذرات معلق (TSP) ، دی اكسید گوگرد (SO2) و دی اكسید نیتروژن (NO2) در پارك ها نشان می دهند كه گیاهان در پارك می تواند مقدار زیادی از آلاینده های موجود در هوا را حذف كنند. افزون بر این، حجم تاج پوشش (CVC) برای توصیف شرایط پوشش گیاهی در پارك ها و مدل های گوناگون نشان میدهند كه CVC و فاصله انتشار آلودگی پارمترهای كلیدی پیش بینی كننده موثر بر درصد حذف آلاینده هستند. تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان می دهد كه در 9 درصد از / فصل تابستان، گیاهان شهری می تواند به حذف 1 TSP 5/3 درصد ، از SO2 2 درصد از / و 6 NO2 كمك میكند. یافته های این گونه پژوهش ها می تواند برای برنامه ریزی بهتر پارك و بهبود كیفیت هوا در نظر گرفته شوند .