شماره ركورد كنفرانس :
176
عنوان مقاله :
اثربخشي رويكرد پذيرش و تعهد بر بهبود كيفيت روابط زناشويي زنان آسيب ديده از پيمان شكني زناشويي
عنوان به زبان ديگر :
The Efficacy of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on improving marital quality among Women Damaged by Marital Infidelity
پديدآورندگان :
اسدپور اسمعيل نويسنده دانشگاه خوارزمي - استاديار و عضو هيئت علمي گروه مشاوره
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , پيمان شكني زناشويي , كيفيت روابط زناشويي
عنوان كنفرانس :
چهارمين كنفرانس جهاني و اولين كنفرانس ملي پژوهش هاي نوين ايران و جهان در: روانشناسي، علوم تربيتي، حقوق رو علوم اجتماعي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود كیفیت روابط زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان
شكنی زناشویی انجام پذیرفت. طرح تحقیق در این پژوهش، پیش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. ابزار سنجش پرسشنامه -
وضعیت زناشویی گلومبوگ راست)گریمس( بود.جامعه آماری شامل كلیه ی زنان آسیب دیده از پیمان شكنی زناشویی مراجعه –
كننده به مراكز مشاوره شهرتهران بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود و مراجعین شركت كننده در این پژوهش از بین 5 مركز
مشاوره انتخاب شدند. 30 نفر زن به طور تصادفی انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش) 15 نفر( و گروه كنترل) 15 نفر(
جایگزین گردیدند. برنامه درمانی بر مبنای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه به صورت
مشاوره گروهی انجام شد. نتایج تحلیل كوواریانس نشان داد كه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به بهبود كیفیت روابط زناشویی
در گروه آزمایش شده است .همچنین یافته ها نشان داد كه اثرات درمانی این رویكرد در دوره پیگیری نیز همچنان حفظ شده بود.
چكيده لاتين :
The purpose of this research was to determine the effectiveness of acceptance and commitment therapy on improving marital quality among women damaged by marital infidelity. The research was a quasi-experimental study with pre and post- test design with a control group. Assessment instrument consisted of Go Lombok-Rust Inventory of Marital State (GRIMS). Statistical population included all womenʹs referring to counseling centers located in Tehran during fall 2017 due to infidelity. Sampling method was purposeful and volunteers who participated in the study were chosen from 5 counseling centers. 30 women selected were randomly assigned to experimental (15 persons) and control (15 persons) groups. Treatment plan on the base of acceptance and commitment therapy was performed in 8-sessions, each for 90 minutes in group counseling form. Results of the covariance analysis indicated that acceptance and commitment therapy leads to improvement of marital relationships quality among the women in the experiment group, and these results have been also consistent enough in the follow-up period.
شماره مدرك كنفرانس :
4490695