تأثير نانو ذرات بر كشش بين سطحي آب و نفت در احتراق زير زميني

روش احتراق درجاي زیر زمینی یكی از روش هاي ازدیاد برداشت نفت با بازده نهایی بسیار بالا می باشد، اما پیچیدگی هاي این روش مانع از توسعه گسترده آن شده است. یكی از این پیچیدگی ها چگونگی جریان یافتن نفت در حضور آب مخزن پس از انجام این فرآیند می باشد. كشش بین سطحی آب و نفت یكی از پارامترهاي كنترل كننده جریان سیالات مخزن در حضور یكدیگر می باشد. هدف در این پروژه بررسی ویژگی كشش بین سطحی آب ونفت براي نفت بدون نانو ذره و نفت حاوي نانو رس در شرایط پیرولیز و اكسیداسیون است. نتایج این تحقیق نشان می دهد؛ هنگامی كه نفت در محیط حاوي اكسیژن قرار می گیرد به نسبت حالتی كه در محیط نیتروژن قرار دارد كشش سطحی آن كاهش می یابد. وجود نانو ذرات نیز باعث كاهش بیشتر میزان كشش بین سطحی نمونه نفت در طول فرآیند اكسیداسیون می شود. كشش بین سطحی آب و نفت پس از اكسیداسیون در دماي C 210° براي نفت بدون نانو ذرات و نفت حاوي نانو C رس به ترتیب 26% و 23% افزایش داشت اما همین نمونه ها در شرایط پیرولیز به ترتیب 30% و 35% افزایش را به نسبت نفت اولیه نشان می دهند.