تحليل افعال گفتاري سياستگذاران هسته اي ايران: دوره اصلاحات و عدالتخواهي

این مقاله درصدد است به تحلیل كنشهای كلامیای كه در نطقهای این دو رئیس جمهور سابق، خاتمی و احمدینژاد مندرج بوده، بپردازد البته نطقهایی كه مرتبط با سیاست و برنامه هستهای است و در بسترهای مختلف مرتبط با آن ایراد شدهاند. استدلال اصلی مقاله مذكور این است كه نطق- های مذكور صرفاً پارهگفتارهای توصیفی از امر واقع نبوده كه در پی انطباق با آن باشند؛ در عوض، آنها پارهگفتارهای كنشی هستند كه در هنگام بیانشان مشغول انجامدادن كاری بودهاند و با توجه به زمینه زبانیشان میتوانند مناسب یا نامناسب باشند. درنتیجه، فه مبسنده از پرونده هستهای ایران نمیتواند بر اساس سیاستهای اتخاذشده حاصل شود، بلكه آن باید به پارهگفتارهای كنشی بپردازد كه عاملانشان در هنگام بیانشان چنین سیاست- های را رقمزدهاند. روش پژوهش مذكور از نوع روشهای كیفی و تحلیل زبانی است. بررسیهای كنشهای كلامی دو رئیس جمهور سابق حكایت در هنگام بیان پارهگفتارهای هستهای صورتگرفته كه حاصل یكی به تعلیق ،» حقخواهی « و » تكیلفگرایی « ، از این دارد كه دو كنش كلامی فعالیتهای هستهای، پذیریش توافقنامهها و دیگری به تداوم فعالیتهای هستهای و تولید سوخت با غنای بالا منجر شده است.