تعيين نوع تكنولوژي منابع توليد پراكنده به روش فازي با در نظر گرفتن بار وابسته به ولتاژ

با گسترش صنعت برق و افزایش چالشهاي موجود در این صنعت و از طرفی مزایاي زیاد منابع تولید پراكنده ، نفوذ آنها در این صنعت، به شدت افزایش یافته است. این منابع بهخصوص در شبكههاي توزیع انرژي الكتریكی، به علت وجود افت ولتاژ زیاد، كاربرد فراوانی پیدا كردهاند. در این راستا، تكنولوژيهاي متفاوتی مانند: توربینهاي بادي، سلول هاي فتوولتائیك، میكروتوربین و موارد دیگر، مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله مكان و اندازه بهینه چهار واحد تولید پراكنده، در یك شبكه توزیع 33 شینه، با بارهاي وابسته به ولتاژ و با استفاده از الگوریتم وراثتی مرتب سازي مغلوب نشدهها، بدست آمده است. اهداف مورد نظر این مقاله، بهبود پروفیل ولتاژ و كاهش تلفات سیستم توزیع است. براي بدست آوردن جوابی كه هر دو هدف مد نظر را متعادلا ارضا كند، از یك الگوریتم پیشنهادي آماري به نام روش مقدار متوسط استفاده شده است. همچنین، با استفاده از منطق فازي و با توجه به اطلاعات كمی و كیفی شینها، از بین سه تكنولوژي متفاوت منابع تولید پراكنده (سلول فتوولتائیك، توربین بادي و میكروتوربین)، براي هر شین، نوع تكنولوژي واحد تولید پراكنده متناسب با آن، انتخاب شده است.