بررسي كيفيت آب هاي زيرزميني ايرانشهر جهت كاربرد در مناطق شهري

با افزایش روز افزون جمعیت و كاهش سرانه ی ذخیره ی منابع آبی، همچنین افزایش آلودگی های فیزیكو شیمیایی، بحران آب به یكی از معضلات بزرگ جهانی تبدیل شده است. با توجه به اینكه كلیه اشكال ساختاری و فعالیت های بیوشیمیایی سلول به ویژگی های فیزیكوشیمایی آب وابسته است، خطرات آلودگی می تواند موجب بیماری های متعدد، به ویژه در میان كودكان، سالخوردگان و افرادی كه سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است گردد و از این نظر هزینه های اقتصادی سنگینی را به جامعه تحمیل كند. به همین دلیل، اطمینان از سلامت آب های مصرفی در جامعه اهمیت ویژه ای دارد. استفاده از نظام شاخص كیفیت آب در سنجش خواص فیزیكوشیمایی آب با توجه هزینه پایین و اطمینان از نتایج بدست آمده از آن امروزه به عنوان روشی مهم در تعیین كیفیت آب شناخته شده است. شاخص كیفیت آب روشی است كه بر اساس داده های خام آزمایشگاهی، قادر به تعیین كیفیت آب می باشد. در این پروژه جهت بررسی كیفیت منابع آب های زیرزمینی دشت ایرانشهر پس از نمونه برداری، با استفاده از روش های استاندارد هشت پارامتر فیزیكوشیمیایی pH ، مواد جامد محلول كل، سختی كل، قلیاییت كل، كلسیم، منیزیم، كلراید و هدایت الكتریكی محاسبه شدند. شاخص كیفیت آب این مناطق طبق استاندارد سازمان بهداشت جهانی محاسبه شد. نتایج آنالیز حاكی از بود كه چاه های آب مربوط به ناحیه سركهوران دارای بهترین كیفیت و چاه های ریپكوت و محمد آباد دارای كیفیت بسیار نامناسبی می باشند و به هیج عنوان برای نوشیدن مناسب نمی باشند. واژههای كلیدی آلودگی آب های زیر زمینی، ایرانشهر، ویژگیهای فیزیكوشیمیایی آب ، ،