معماري پايدار در حوزه محيط زيست

مفهوم پایداری دردهه 1970 میلادی نتیجه آگاهی بشرنسبت به مسائل محیط زیست ومشكلات فرهنگی - اجتماعی واقتصادی م یباشد یكی ازمهمترین اهداف توسعه پایدار حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار درحوزه محیط ساخته شده معماری پایدار نامیده میشود آنچه كه دراین مقاله موردتوجه قرارگرفته است رویكرد معماری پایدارنسبت به مسائل محیطی است هرچند كه جداكردن این موضوع ازسایرجنبه های اقتصادی فرهنگی و اجتماعی كاری دشوار است نگاه انسان نسبت به طبیعت همان جهان بینی او می باشد كه درروش زندگی اومنعكس می گردد هدف این تحقیق جستجوی نظریه های زیست محیطی توسعه پایدار و معماری پایدار می باشد كه درنهایت درمقایسه با برخی نگرشها و دیدگاه ها نسبت به طبیعت قرارمیگیرد تا نواقص آن تكمییل گردد به این ترتیب این مقاله ابتدا به اهداف توسعه پایدار و معماری پایدار می پردازد و راه كارهای آن را ارایه می نماید تا نواقص آن را دریافته و خط مشی كاملتری را پیشنهاد دهد درانتهای این نوشتارطبیعت و معنای گسترده آن مورد بررسی قرارگرفته است كه میتواند تعیین كننده رابطه سه گانه انسان طبیعت و معماری باشد روش این پژوهش مبتنی برمطالعات كتابخانه ای است و رویكردی توصیفی دارد نتایج بدست آمده ازاین پژوهش باهدف معماری پایدار به اصلاح رابطه انسان طبیعت و معماری می پردازد