ارزيابي اثرات جابجايي سكونتگاه هاي روستايي آسيب ديده از سانحه زلزله بر روي كيفيت زندگي ساكنين، مطالعه موردي روستاي لك و طبل شكين

براي كاستن از ميزان آسيب پذيري ناشي از زلزله با توجه به شرايط زمين شناختي كشور، لزوم توجه به ايمن سازي سكونتگاه ها و بويژه سكونتگاه هاي روستايي از ضروري ترين اقدامات برنامه ريزي براي نيل به توسعه پايدار روستايي به شمار مي آيد. يكي از مهمترين اقدامات صورت گرفته در بازسازي مناطق آسيب ديده، اجراي طرح هاي اسكان مجدد و بويژه جابجايي روستاهاي آسيب ديده به مكان جديد و امن براي جلوگيري از تكرار خسارات در اثر وقوع زلزله است. هدف از انجام تحقيق حاضر، بررسي تاثيرات جا به جايي سكونتگاههاي آسيب ديده از سانحه زلزله بر روي كيفيت زندگي ساكنين روستاي مورد مطالعه (لك و طبل شكين) از توابع شهرستان بوئين زهرا در استان قزوين مي باشد . براي حصول به اهداف تحقيق از روشهاي اسنادي و ميداني با تاكيد بر تكميل پرسشنامه استفاده شده است. بدين منظور از تعداد 248 خانوار ساكن در روستاهاي فوق با استفاده از فرمول اصلاح شده كوكران تعداد تك نمونه اي، فريدمن و همبستگي t 85 مورد به عنوان نمونه انتخاب شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري از قبيل بهره گرفته شد. نتايج مطالعه نشان مي دهد كه اتخاذ سياست جابجايي روستا در فرآيند بازسازي پس از SPSS اسپيرمن با استفاده از تخريب كلي روستا در نزديكي مكان قبلي به بهبود شاخص هاي كيفيت زندگي در ابعاد مختلف كمك كرده است. به طوري كه، اتخاذ بازسازي روستا بيشترين تاثير را در مولفه هاي بهبود وضعيت رفاه اقتصادي و بهبود وضعيت اجتماعي ساكنين بر جا گذاشته است. از طرفي ديگر، بين بهبود كيفيت كالبدي روستاهاي جابجا شده در فرآيند بازسازي و كيفيت زندگي از ديدگاه ساكنين رابطه كاملا معناداري وجود دارد.