مطالعه آزمايشگاهي تغييرات توپوگرافي بستر در مجاورت آبشكن هاي متوالي در حالت قائم بر جريان

رودخانه ها در مسیر تكاملی همواره دچار تغییر و دگرگونی بوده اند. امر كنترل رودخانه ها می تواند از دغدغه های بشری باشد كه تلاش های بسیاری برای درك هرچه بیشتر این موضوع به عمل آمده است. با توجه به نكات ذكر شده به منظور درك هرچه بیشتر از عملكرد سازه های كنترل فرسایش رودخانه ها آبشكن ها به عنوان سازه های متقاطع جریان جهت كنترل فرسایش به كار گرفته می شوند. در این تحقیق عملكرد آبشكن سری به صورت برگردان در آزمایشگاه علوم تحقیقات آب صورت گرفت. مطالعه ی آزمایشگاهی الگوی فرسایش و رسوبگذاری در جلوی آبشكن ها در یك فلوم بتنی صورت گرفت كه این فلوم به طول 6 متر و عرض6/1 متر تحت سه نسبت استغراق((120 لیتر بر ثانیه)، (100 لیتر بر ثانیه) و (80 لیتر بر ثانیه)) استفاده شده است. كف فلوم با مصالح ریزدانه به قطر متوسط 5/2 میلی متر پرشد. این آبشكن ها در 3 فاصله متفاوت (1=S/L ) ، (5/1=S/L ) و (2=S/L ) قرارداده شده تا بدین وسیله عملكرد آبشكن ها در شرایط سیلابی و غیر سیلابی تحت شرایط كنترل شده آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گیرد. جمعا تعداد 9 آزمایش جهت درك موضوع انجام گرفت.در اكثر آزمایشات بیشترین تغییرات در حدفاصل آبشكن های شماره 1و 2 هر آزمایش رخ داده و با افزایش فاصله از آبشكن شماره 2 به سمت پایین دست از تغییرات بستر نیز كاسته می شود به طوریكه در مجاورت آبشكن 3 هیچگونه تغییرات قابل مشاهده نمی باشد. روابطی نیز برای ابعاد عمق چاله آبشستگی و ارتفاع نهشته رسوبگذاری متناسب با عدد فرود و فاصله نسبی ارائه گردید.