بررسي روش هاي مختلف تخمين تابش فعال سنتزي PAR و امكان سنجي آن در ايران

پژوهش فوق, مروری بر روش های تخمین تابش فعال فتوسنتزی (PAR) است كه در نقاط مختلف دنیا انجام شده اند. تابش فعال فتوسنتزی بخشی از طیف تابش خورشید در محدوده 400 تا 700 نانومتر است كه در مطالعات فیزیولوژی گیاهی و تغیرات اقلیمی اهمیت بسیاری دارد. تابش فعال فتوسنتزی به دو روش (1) مستقیم با استفاده از ابزار و (2) غیر مستقیم با استفاده از داده و پارامتر های دیگر تخمین زده می شود. در تخمین غیر مستقیم PAR دو روش كلی وجود دارد. (1) روش های مبتنی بر ایستگاه های اندازه گیری زمینی و (2) روش های مبتنی بر داده های ماهواره ای. هر یك از روش ها مزیت ها و معایبی دارد و بر اساس شرایط اقلیم منطقه و داده ها و امكانات در دسترس انتخاب می شوند. روشهای مبتنی بر داده های ماهواره ای در شرایطی كه داده های اندازه گیری شده زمینی به طور كامل در دسترس نیست و در مقیاس مكانی بزرگ پژوهش انجام می شود روش مناسب تری است, البته به شرطی كه توسط داده های اندازه گیری شده زمینی صحت سنجی شود و مدل را با خطاهای بسیار روبرو نكند. در غیر اینصورت استفاده از روش هایی كه مبتنی بر اندازه گیری های زمینی است توصیه می شود. در ایران با توجه به اقلیم و شرایط منطقه ای متنوع و امكانات متفاوت هر منطقه امكان سنجی هر یك از روش ها می تواند بررسی شود.