اثر شرطي سازي زيرآستانه اي بر نگرش دانشجويان سيگاري نسبت به سيگار

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شرطی سازی زیرآستانه ای برنگرش دانشجویان سیگاری نسبت به سیگار انجام گرفت. طرحپژوهش از نوع آزمارشی با پیش آزمرون - پس آزمون و گروه كنترلاست. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان سیگاری پسر دورهكارشناسی می باشد، ك در خوابگاه دانشگاه رازی ساكن بوده اند ازاین جامعه 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به طورتصادفی در دو گروه گمارده شدند. به منظور شرطی سازیزیرآستانه ای با تصاویر منزجركننده و علایم نوشاری تهدید كننده، از نرم افزار (Pictures To Exe 7.5) استفاده گردید. برای گردآوری داده ها از مقیاس ارزیابی نگرش به سیگار استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد كه شرطی سازی زیرآستانه ای در مرحله پس آزمون اثرمعنی داری بر كاهش نگرش مثبت دانشجویان سیگاری نسبت بهسیگار دارد با این حال نتایج پژوهش در مرحله پیگیری نشان داد كه اثر شرطی سازی زیراستانه ای بر كاهش نگرش مثبت به سیگار، در درازمدت معنی دار نیست. به نظر می رسد كه تداوم رفتار سیگار كشیدن در این دانشجویان یكی از علل عدم پایداری این تغییر نگرش در مرحله پیگیری باشد. با وجود این شرطی سازی زیرآستانه ای می تواند به عنوان یكی از راهكارهای تغییر نگرش، به ویژه در آن دسته از افراد سیگاری كه پایبندی بیشتری به باورهای خروج و اتخاذ حالت های دفاعی دارند، مطرح باشد و مورد بررسی های بیشتر واقع شود.