بررسي ارتباط هوش هيجاني و سلامت روان در ارتقاء سطح علمي و آموزشي مديران مدارس سه گانه ابتدايي ، راهنمايي ، دبيرستان مطالعه موردي : شهرستان خوي

موفقیت نظام آموزشی هر كشوری در گرو شناخت علمی و دقیق توانائی ها و قابلیت های منابع انسانی به ویژه مدیران است. با شناساییمولف های هوش هیجانی و تغییر آن ها می توان موجبات رشد و تحول آن را فراهم كرد تا از این طریق راهكارهایی جهت ارتقاء سلامت روانشناختی، موفقیت شغلی، مدیریت استرس، مقابله با فشارزاهای زندگی و ... ارائه نمود. بررسی هوش هیجانی از طرفی باعث یكپارچه سازی تحقیقات در حوزه توانمندی های هیجانی شده و از طرفی با دیدی تازه و جامع به هوش باعث ایجاد نگرش جامعتر به ماهیت انسان گردیده است، قابل بررسی دقیق و موشكافانه است و بررسی های بیشتر در این زمینه تلویحات قابل توجهی در مورد شیوه های مقابله با فشارهای زندگی و موفقیت در عرصه های مدیریتی و جنبه های مختلف دیگر زندگی فراهم می كند. با عنایت به این امر هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مؤلفه های هوش هیجانی و سلامت روان در مدیران آموزش و پرورش شهرستان خوی است كه می تواند عملكردهای فردی، اجتماعی، شغلی و ... آنها را تحت تأثیر قرار دهد. روش پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد كه شامل میانگین، واریانس، انحراف استاندارد و آزمون t مستقل همبستگی پیرسون می باشد. جامعه آماری پژوهش كلیه مدیران آموزش و پرورش شهرستان خوی بود و نمونه آماری پژوهش حاضر از تعداد 150 نفر از مدیران مدارس ابتدایی (25 نفر مرد، 25 نفر زن)، راهنمایی (25 نفر مرد، 25 نفر زن) و متوسطه (25 نفر مرد، 25 نفر زن) شهرستان خوی بود كه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه هوش هیجانی سبریا شرینگ و پرسشنامه سلامت روان شناختی دینر و همكاران جمع آوری گردید. یافته های پژوهش نشان داد كه بین هوش هیجانی و سلامت روانی در مدیران آموزش و پرورش رابطه وجود دارد. همچنین بین هوش هیجانی و سلامت روانی در مدیران زن آموزش و پرورش رابطه وجود دارد ولی در مدیران مرد بین هوش هیجانی و سلامت روانی رابطه وجود ندارد. بین هوش هیجانی و سلامت روانی در مدیران زن و مرد آموزش و پرورش تفاوت معناداری وجود ندارد. از بین مؤلفه های هوش هیجانی، خودآگاهی و خودانگیزشی در ارتباط با سلامت روان دارای رابطه معناداری بوده و بین هوشیاری اجتماعی، خودكنترلی و مهارت های اجتماعی رابطه معناداری مشاهده نشد.