مقايسه سلامت روان در دختران بد سرپرست ، با معلوليت ناتواني جسمي حركتي و عادي

هدف از این مطالعه مقایسه سلامت روان، امید به زندگی و تصور از خود در دختران بد سرپرست، با معلولیت (ناتوانی) جسمی حركتیو عادی در شهرستان مشهد نیز می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر با توجه به ماهیت آن توصیفی- مقایسهایی می باشد، جامعه آماری شامل مراكز دولتی و غیر دولتی نگهداری دختران بد سرپرست و مراكز دولتی و غیر دولتی نگهداریو خدمات دهنده به معلولین (ناتوانی) جسمی حركتی و دختران عادی شامل دختران دانش آموز و دانشجو برخی مدارس و مراكزآموزش عالی و آموزشگاه ها نیز شهرستان مشهد می باشد و نمونهآماری شامل 150 نفر، سه گروه، كه شامل 50 نفر از دخترانبدسرپرست و 50 نفر از دختران با معلولیت جسمی حركتی كه بهروش نمونه گیری دردسترس و دواطلبانه و 50 دانش آموزان دخترعادی كه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و موردمطالعه قرار گرفتند. ابزار سنجش پژوهش شامل پرسشنامه سلامتروان (GHQ)، پرسشنامه امید به زندگی میلر و پرسشنامه تصور از خود بك، می باشد.نتایج تحلیل واریانس نشان داد با توجه سلامت روان در متغیر علایمجسمانی بین هر سه گروه دختران (عادی، معلول و بدسرپرست) ازنظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/05) و با توجه به متغیراضطراب و بی خوابی بین دختران عادی با دختران معلول و بدسرپرست تفاوت معناداری وجود دارد (p>0/05). اما بین دختران معلول و بدسرپرست از نظر آماری تفاوت معناداری وجود ندارد (p<0/05) و در انتها با توجه به متغیركاركرد اجتماعی بین دختران بدسرپرست با دختران عادی و معلول تفاوت معناداری وجود دارد (P>0/05) اما بین دختران عادی با معلول از نظر آماری تفاوت معناداری وجود ندارد (P<0/05). همچنین در مقایسه بین گروهی تصور ازخود در بین هر سه گروه دختران می توان بیان نمود بین هرسهه گروه نیز تفاوت معناداری وجود دارد (P>0/05) و در مقایسه امید به زندگی در بین سه گروه دختران (بدسرپرست، دارایمعلولیت و عادی) از نظر آماری تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت با توجه به علایم جسمانی،اضطراب و بی خوابی و كاركرد اجتماعی و همچنین تصور از خود بین هر سه گروه دختران تفاوت معناداری وجود دارد اما با توجه بهامید به زندگی و افسردگی بین هر سه گروه دختران تفاوت معناداری وجود ندارد.