مدل سازي ژئومكانيكي يك بعدي و آناليز پايداري چاه اكتشافي X-4 ، ( مطالعه موردي )

چاه اكتشافی X-4 در حین عملیات حفاری با مشكلات متعدد ناپایداری چاه مواجه بوده است. 42 % از زمانهای غیرمفید حفاری در این چاه را گیرلوله های حفاری به خود اختصاص داده است. ساخت مدل ژئومكانیكی یك بعدی این چاه به عنوان راهكاری برای كاهش و پیشبینی این موانع در عملیات حفاری چاه های بعدی مدنظر قرار گرفته است. در این مطالعه مدل ژئومكانیكی یك بعدی برای این چاه ساخته شد و پنجره ایمن وزن گل تعیین گردید. جهت تعیین مقاومت تراكمی تك محوره، پس از بررسی 22 رابطه تجربی، رابطه بردفورد به عنوان حدس اولیه جهت ساخت مدل مورد استفاده قرار گرفت. همچنین مدل فشار منفذی بر اساس روش ایتون ساخته و بهبود داده شد.ضرایب كرنش در راستی تنش افقی 1 تعیین شد. به منظور اعتبارسنجی مدل، مدل ژئومكانیكی برای چاه / 0 و در راستای تنش افقی حداكثر 9 / حداقل 4 توصیفی X-5 در میدان مورد مطالعه با این ضرایب كرنش ساخته شد كه با آنالیز ناپایداری در این چاه همخوانی داشت. رژیم تنشها در این منطقه تعیین گردید كه در هر دو چاه از عمق مشخصی از حالت كششی به تراكمی تغییر مییابد.

Well X-4 is an explorationwell that experienced variety of wellbore instabilities. 42% of all associated non-productive time (NPT) of this well is incurred as a result ofstuck pipe.For this well development of a geomechanical model after drilling can be a worthy choice for creation of a process for prediction of drilling hazards for other proposed wells in that field. A geomechanical model for this well is constructed and the mud weight window is defined.Because ofunavailability of core lab data, after evaluation of 22 empirical relations with caliper log data, Bradford relation is used as an initial guess for calculation. Then the pore and fracture pressure modelsare constructed and modified based on the Eaton method. Strain coefficients in the direction of maximum and minimum horizontal stress are calculated 1.9 and 0.4 in order.At the end, the geomechanical model for X-5, an appraisal well in that field, is developed. Results showed thatthe X-5 geomechanical model successfully confirms its wellbore instability indicators. The stress regime in this region changes from distension to compression from specific depth in both wells