اهل بيت(ع) در شعر نزاري

پیامبر(ص) و علی(ع) و اولاد طاهرینش در طول تاریخ مورد احترام و توجه تمامی مسلمانان بودهاند. شاعران مسلمان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در آثار خود به انحاء مختلف ارادت و علاقهي خود را به ساحت این بزرگواران ابراز نمودهاند تا آنجا كه ادبیات خاصی در این زمینه بوجود آمده است. شاعران ایرانیتبارِ بسیاري در بین این خیل عظیم هستند كه در قالب گونههاي مختلف شعري ارادت خالصانهي خود را كه از روي اعتقاد به 721 ه.ق.) از جملهي این - جایگاه اهل بیت و چهارده معصوم است اظهار نمودهاند. حكیم سعدالدین نزاري( 645 ارادتمندان است كه در اشعار گوناگون خود و به مناسبتهاي مختلف به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به جایگاه بالاي آنان اشاره كرده و ارادت و اعتقاد خود را نسبت به آنان بیان نموده است. نوشتهي حاضر كندوكاوي است در آثار منظوم نزاري كه ضمن ارائه میزان فراوانی اشارات او به اهل بیت عصمت و طهارت، پیروي او را از مكتب اهل بیت نشان داده و میتواند در خصوص مذهب نزاري [كه با ابهاماتی از سوي برخی محققان روبروست] راهگشاي پژوهشگران باشد.