اندازه گيري تريتيوم طبيعي در آب هاي زير زميني با استفاده از غني سازي الكتروليزي؛ مطالعه موردي استان گلستان

اندازهگیری تریتیوم موجود در هوا و آب از لحاظ مسائل پرتوگیری و محاسبه میزان آلودگی های رادیواكتیو بسیار حائز اهمیت است. در هیدرولوژی آبهای سطحی و زیرزمینی استفاده از ردیاب های ایزوتوپی روشی با ارزش برای مطالعات آب- شناسی و مدیریت منابع آب محسوب می شود. ناپایداری تریتیوم این امكان را می دهد كه با اندازهگیری غلظت آن در آب، بتوان سن آن را محاسبه نمود. دادههای سن آب زیرزمینی به عنوان ابزاری برای تخمین نرخ تغذیه آب زیرزمینی، سرعتهای افقی و عمودی جریان، مطالعهی روند آلودگی آب زیرزمینی و بسیاری دیگر محسوب می شود. كاهش غلظت تریتیوم در محیط به دنبال معاهده منع انجام آزمایشات هسته ای باعث شد غلظت تریتیوم در طبیعت دوباره به میزان طبیعی خود ) TU 5( بازگردد و اندازه گیری میزان آن بسیار مشكل شود. یكی از روش های دقیق برای اندازهگیری مقدار تریتیوم شمارش سوسوزن مایع است. غلظت TU 11 15 به طور مستقیم با این روش قابل اندازه گیری است و برای غلظتهای كمتر تریتیوم، - بعد از تقطیر جهت زدودن ناخالصی ها و مواد آلی، لازم است تغلیظ یا غنیسازی انجام شود. این تحقیق ضمن ارائه 6 نیز / دستورالعمل كاربردی سنجش غلظت تریتیوم در مقیاس بسیار كم و به روش غنیسازی الكترولیزی، به ضریب تغلیظ 6 دست یافت. به عبارت دیگر غنیسازی الكترولیزی به روش انجام شده در این تحقیق قادر خواهد بود مقادیر تریتیوم زیر TU 1 را قابل اندازه گیری نماید كه این خود به معنی قابلیت استفاده از تریتیوم در مطالعات هیدرولوژیكی در بازه زمانی حدود 51 سال می باشد.