ارزيابي تلفيق سامانه هاي استحصال آب و سوپرجاذب در احداث باغ هاي بادام ديم؛ گاهي در جهت مديريت منابع آب و خاك

كشور ایران جز مناطق نیمه خشك دنیا است و با داشتن وسعتی معادل 161 میلیون هكتار،حدود 11 میلیون هكتار زمین قابل كشت دارد،كه از این میزان سهم عمده ای از آن به دلیل كمبود آب كشت نمی شود از طرفی زمان ریزش نزولات جوی و محل ریزش آن نیز با نیاز های كشور مطابقت ندارد و لزوم آبیاری در فصل رشد را اجتناب ناپذیر می كند.با توجه به برنامه های توسعه باغات دیم كشور و به دلیل كمبود منابع آبی لازم است كه در انتخاب گونه ها و روشهای متداول در احداث باغات جدید بازنگری صورت گیرد . بدین منظور پژوهشی جهت بررسی اثر سه سیستم احداث باغ بادام دیم )احداث باغ همراه با سامانه استحصال آب، سوپرجاذب و مواد آلی ) T1 (، احداث باغ همراه با سامانه استحصال آب و بدون استفاده از مواد آلی و سوپرجاذب ) T2 ( و احداث باغ همراه با سوپرجاذب و مواد آلی و بدون در نظر گرفتن سامانه استحصال آب ) T3 (( در منطقه الیگودرز، لرستان انجام گرفت. نتایج گواه این بود كه استفاده از سوپرجاذب همراه با سامانه استحصال آب، بیشترین میزان رطوبت نسبی خاك را داشت. تیمار سامانه استحصال آب با سوپرجاذب، از نظر میزان رطوبت نسبی خاك اختلاف معنیداری با تیمار سامانه استحصال آب بدون سوپرجاذب نداشت، اما هر دو تیمار اختلاف معنیداری با تیمار سوپرجاذب بدون سامانه استحصال آب داشتند. بیشترین میزان رطوبت نسبی خاك مربوط به سییستم سامانه استحصال آب با سوپرجاذب بود كه سبب افزایش شاخصهای رویشی نهال بادام نسبت به دو تیمار دیگر گردید.