آناليز روش هاي مختلف تبخير و تعرق گياه مرجع در مناطق گرم وخشك با محدوديت استفاده از حداقل داده هواشناسي و انتخاب بهترين روش براي مديريت آب آبياري در استان كرمان

امروزه در سطح جهان مدیریت منابع آب از اهمیت بالایی برخوردار بوده و لاز است در استااده از آب دتت بیشتر به مم آید باتوجه به سهم ممده تبحیروتعرق در هدررفت منابع آب، بر كسی پوشیده نیست كه در این برهه از زمان كه با بحران شدید آب مواجه هستیم بخصوص استان ها جنوبی ایران هر اتدا برا برنامه ریز و مدیریت منابع آب موجود با تخمین صحیح و دتیق از تبخیر و تعرق منطقه همراه خواهد بود. تخمین تبخیروتعرق پتانسی از داده ها طولانی مدت هواشناسی و باتوجه به كمبود پارامترها موجود، بااستااده از روش ها مختلف كه خاص مناطق گر وخشك می باشند، مدنظراست. در این تحقیق از داده ها مربوط به استان كرمان استااده شده است و با توجه به داده ها موجود، از 4مدل متداول)هارگریوز سامانی،بلانی كریدل فائو،جنسن هیز اصلاح شده،هارگریوز( و توصیه شده از سو سازمان خواروبار جهانی استااده شده و به صورت ماهانه توسط برنامه كامپیوتر نوشته و محاسبه گردیدند. در اینجا روش تشت تبخیر به منوان روش مرجع در نظر گرفته شده وتابلیت اتكا روشها دیگر نسبت به این روش در منطقه و سایر ایستگاهها آن، تجزیه و تحلی گردیده اند. كه روش جنسن هیز اصلاح شده با میانگین r² 0 و / حدود 33 RMSE 11/ در حدود 24 بهترین روش شناخته شده و به مدیران بخش آب كه با كمبود داده مواجه هستند، پیشنهاد می شود از این روش جهت برنامه ریز ها آینده در این استان از روش مذكوراستااده نمایند.