بررسي رابطه بين مالكيت روانشناختي و توانايي حل تعارض با توجه به نقش تعديل گر كانون كنترل بيروني در مديريت آموزش و پرورش شهرستان رفسنجان

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین مالكیت روانشناختی و توانایی حل تعارض با توجه به نقش تعدیل گر كانون كنترل بیرونی در مدیریت آموزش و پرورش شهرستان رفسنجان در سال 1394 می باشد. مطالعه حاضر با استفاده از مطالعات توصیفی و روش همبستگی در یك جامعه آماری 140 نفری از كارمندان رسمی شاغل در مدیریت آموزش و پرورش شهرستان رفسنجان كه 103 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، انجام شد. جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه صورت گرفته است. پرسشنامه مالكیت روانشناختی با ضریب اعتبار محتوایی 93 صدم، پرسشنامه توانایی حل تعارض با ضریب 91 صدم و پرسشنامه كانون كنترل بیرونی با ضریب 92 صدم مورد تایید قرار گرفت، پایایی پرسشنامه ها نیز از روش آلفای كرونباخ برای پرسشنامه ها به ترتیب 78 صدم و 91 و 91 صدم بدست آمد. در قسمت تحلیل داده ها به بررسی فرضیه ها و سوالات تحقیق پرداخته شد برای این كار از رویكرد حداقل مربعات جزئی ( PLS ) نرم افزار Smart PLS 2 همچنین برای بررسی نرمال بودن متغیرها از آزمون كولموگوروف - اسمیرنوف یك نمونه ای ستفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد كه بین مالكیت روانشناختی و مولفه های آن ( مالكیت روانشناختی مبتنی بر سازمان و مالكیت روانشناختی مبتنی بر شغل ) و توانایی حل تعارض رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد كه متغیر كنترل بیرونی، رابطه میان مالكیت روانشناختی و مالكیت روانشناختی مبتنی بر سازمان با توانایی حل تعارض را كاهش می دهد اما رابطه بین مالكیت روانشناختی مبتنی بر شغل و توانایی حل تعارض را تعدیل نمی كند. با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد تا حس مالكیت روانشناختی افزایش یابد تا تعارض در بین كاركنان كاهش یابد.