پيش بيني بهزيستي مدرسه از روي خلاقيت هيجاني و خودكارآمدي هيجاني در دانش آموزان دوره متوسطه

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی مدرسه از روی خلاقیت هیجانی و خودكارآمدی هیجانی در دانش آموزاندوره متوسطه بود. جامعه آماری این پژوهش را كلیه ی دانش آموزان پسر دبیرستان های شهرستان دهدشت كه درسال تحصیلی 93-92 به تحصیل اشتغال داشتند، تشكیل می دهند. نمونه این پژوهش شامل 200 نفر دانش آموز پسر بود كه به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس های خودكارآمدی هیجانی شات وهمكاران، خلاقیت هیجانی آوریل و بهزیستی مدرسه كاپلان وماهر استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روشهمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد خلاقیت هیجانی وخودكارآمدی هیجانی با بهزیستی مدرسه رابطه مثبت و معنی داری دارند (p<0/01). همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد در پیش بینی بهزیستی مدرسه به ترتیب متغیرهای خلاقیت هیجانی و خودكارآمدی هیجانی نقش مهم تری دارند. در ضمن حدود 20 درصد از واریانس بهزیستی مدرسه توسط متغیرهای خلاقیت هیجانی وخودكارآمدی هیجانی تبیین می شود.