نگاهي به مباني سبك زندگي در اسلام و غرب

مفهوم سبك زندگی، به نسبت رویكردهایی كه بدان پرداخته میشود، تعاریف متفاوتی دارد. سبكهای زندگی مجموعهای از طرز تلقیها، الگوها، ارزشها، شیوههای رفتار، سلیقهها، نوع مصرف، و وسایل زندگی است كه غالباً اقدامی جمعی است و شماری از افراد در یك نوع سبك زندگی، اشتراكهایی پیدا میكنند و این اشتراكها بهصورت نمادین در جامعه مطرح و موجب هویتبخشی به شخص و گروههای اجتماعی میشود. امروزه سبك زندگی عاملی تأثیرگذار در تمامی جنبههای زندگی دانسته میشود این موضوع به صورت امروزی ان ، از نیمه قرن نوزدهم میلادی در ادبیات جامعهشناسان و روانشناسان اجتماعی و سپس در حوزه مطالعات فرهنگی وارد شد؛ گو اینكه هر جامعه برای شكلگیری و رشد اجتماعی، نیازمند بهرهمندی از الگوهای متعدد رفتاری و كنشی در سطوح گوناگون است. مدتی است كه در جامعه ما نیز به ادبیات ویژه این موضوع توجه میشود، ولی طبیعی است به اقتضای اسلامی بودن جامعه ایرانی، بر سبك زندگی اسلامی ایرانی تأكید ویژهای شود. بر این اساس، برای نهادهای اثرگذار فرهنگی، همچون خانواده، آموزش و رسانه، توجه به آموزه های اسلامی و الهام گرفتن از الگوهای معرفی شده در این آموزه ها، برای شكل دادن به نوعی از سبك زندگیِ متناسب با شاخص های فرهنگی خاص جامعه ایرانی، مهم خواهد بود. پژوهش حاضرمیكوشد تا مهمترین مبانی وزیر ساختهای سبك زندگی غربی واسلامی را تشریخ نموده اثار وعوارض ان را تا حد امكان استخراج ومعرفی نماید