تأثير ميزان ريزدانه خميري و پلاستيسيته در رفتار روانگرايي استاتيكي ماسه سست

تاكنون بیشتر تحقیقات صورت گرفته پیرامون پدیده روانگرایی در خاك ها برروی ماسه تمیز و ماسه های سیلت دار متمركز بوده و ماسه های رس دار كمتر مورد توجه قرار گرفته است مشاهده روانگرایی در خاكهای رس دار در چند سال اخیر نشان میدهد كه باید درباره این موضوع تحقیقات بیشتری انجام شود. در این راستا دراین تحقیق تاثیر عواملی مانند پلاستیسیته، درصد ریزدانه و فشار همه جانبه برروی پتانسیل روانگرایی خاك ماسه ای رس دار با استفاده از آزمایش سه محوری مورد بررسی قرار داده شده است بدین منظور از رس كائولینیت و بنتونیت استفاده شده است نتایج آزمایش نشان میدهد با افزایش پلاستیسیته، به تدریج رفتار نمونه ها تغییر می كند و با افزایش درصد رس ابتدا پتانسیل روانگرایی افزایش یافته و سپس كاهش می یابد.