بررسي و مقايسه روش ضرايب لنگر خمشي و روش پلاستيك در طراحي دال هاي بتن مسلح

دال ها از اعضای اصلی سازه ای هستند و تقریبا قسمت قابل ملاحظه ای از سازه را تشكیل میدهند. پس باید به گونه ای طراحی شوند كه لنگرهای خمشی و نیروهای برشی وارده را به خوبی تحمل كنند. روشهای مختلفی برای محاسبه لنگرهای وارده بر دال وجود دارد. یكی از این روشها روش پلاستیك می باشد كه از سال 1940 به صورت مدون ارائه شده است روش دیگر روش ضرایب لنگر خمشی می باشد كه در بیشتر آیین نامه ها بیان شده و مورد استفاده قرار می گیرد دراین مقاله این دو روش برای دالهای مستطیلی تحت شرایط مختلف لبه مقایسه شده است. مشاهدات حاصل از مقایسه ی این دو روش نشان میدهد كه بر خلاف تصورات معمول، روش پلاستیك در همه ی حالات ظرفیت باربری بیشتری را نتیجه نمی دهد. بلكه بسته به شرایط بارگذاری و شرایط گیرداری چهار طرف دال این نتایج متفاوت می باشند.