جايگاه و منزلت سبك زندگي مطلوب در تمدن نوين اسلامي و الگوي پيشرفت بومي

يكی از غايت هاي الگوي بومی پیشرفت در جمهوري اسلامی ايران، تمدن سازي نوين اسلامی و تشكیل سبك زندگی مطلوب در بستر اين تمدن است. بايد توجه داشت كه با ترويج رويه هاي زيست غربی در سراسر جهان، لزوم توجه به سبك زندگی به مثابۀ يك نیاز اساسی خود را نشان داده است، زيرا سبك زندگی بومی و ارزشی در برابر هجمۀ فرهنگ مهاجم غرب قرار گرفته است و دولتهاي غربی مترصد يكسانسازي فرهنگها و شیوۀ معاش و زندگی مردم جهان هستند؛ زيرا با تخريب فرهنگ و سبك زندگی ملل شرق میتوانند تمدن خويش را به امر غالب تبديل نمايند. اين موضوع در حالی است كه مكتب اسلام براي خود يك سلسله اصول براي زندگی دارد و ارزشهاي حاكم بر جامعۀ اسلامی به شهروندان می آموزند كه بايد چه كاري را انجام دهند. به عبارتی ديگر، سبك و شیوۀ زندگی اسلامی، نوع جهان بینی و فرهنگ حاكم بر جامعه را نمايان میسازد و بیانگر باورهاي رايج آنها نسبت به مسائل متنوعی همچون اجتماع، فرهنگ و امور اقتصادي است. اهمیت سبك زندگی به حدي است كه تحقق تمدن نوين اسلامی بدون آن امكانپذير نیست و ناقص خواهد ماند و در صورت گفتمانسازي و عملیاتی كردن، جامعه و شهروندان با پويايی بیشتري به فعالیت و تدبیر امور خواهند پرداخت و به همین دلیل است كه سبك زندگی را معادل عقل معاش در نظر گرفتهاند. مكتب اسلام و الگوي اسلامی ايرانی پیشرفت از چنان بستر مناسبی برخوردار است كه تمامی نیاز و حوائج بشري را در خود نهادينه دارد و برخلاف سبك زندگی غربی در الگوهاي رايج توسعه، به دو ساحت مادي و روحانی توجه دارد. مقالۀ حاضر با توجه به ماهیت پژوهشی آن، از روش اسنادي كتابخانه اي براي تبیین مفهوم سبك زندگی در فرايند تمدن سازي نوين اسلامی و - ايجاد يك الگوي مطلوب پیشرفت بهره میگیرد. سازماندهی مقاله به اين قرار است كه در بخش اول به بررسی مفهومی، ضرورتها و اختلاف سبكهاي زندگی مختلف پرداخته میشود و در بخش دوم، رابطۀ تمدن اسلامی/ سبك زندگی، و دين/سبك زندگی مورد كاوش و مداقه علمی قرار میگیرد. در نهايت اينكه راهبردهايی براي تحقق و برپايی سبك زندگی اسلامی ايرانی در فرايند تمدن سازي اسلامی و الگوي پیشرفت ارائه میگردد.