توصيف در شعر نيما يوشيج

توصیف یكی از مهارت های اساسی در ادبیات و از مسائل برجسته معاصر فارسی است. توصیف نوعی شیوه بیان است كه به وسیله آن می توان اشیاء آدم ها، رفتارها یا صحنه ها را با كلمات آفرید یا نمایش داد. این مقاله به بررسی چگونگی توصیف در شعر نیما می پردازد. نیما توصیف را جزو مسائل محوری دید تازه خود قرار داده و به طور بسیار گسترده از توصیف نیمامشاده می شود كه به دو دسته كلی عینی وذهنی قابل تقسیم اند. تكنیك های بیانی به كارگرفته شده در توصیفات نیما به دو گروه تكنیك های بیانی شاعرانه و دستوری تقسیممی شوند. این امر بیانگر موفقیت نیما در اجرای نظریه توصیفی خود، نزدیك كردن شعر به نثر موزون است. كاركردهای توصیف در اشعار نیما شامل كاركردهای زیباآفرینی، تجسم واقعیت، بیان حال و روشنگری و كاركرد نمادین و تمثیلی است