بررسي خسارات اقتصادي ، فرسايش و رسوب ناشي از برداشت ريشه شيرين بيان (مطالعه موردي استان كرمان)

گونه شیرین بیان یكی از گونه های گیاهی است كه ریشه آن در صنعت داروسازی ارزش ویژه ای دارد و این امر سبب شده است بهره برداری غیراصولی از سطح اراضی مرتعی ، جنگلی ودیمزارهای رها شده از این گونه روز به روز افزایش یابد . با توجه به اینكه بهره برداری از این گونه همراه با شخم عمیق خاك درجهت شیب می باشد . فرسایش خاك و تولید رسوب را به همراه دارد كه خسارات جبران ناپذیری به پیكر منابع طبیعی وارد می شود . هدف از این تحقیق مقایسه میزان فرسایش و رسوب تولیدی وخسارات اقتصادی ناشی از آن در شرایط برداشت وعدم برداشت ریشه شیرین بیان در اراضی مرتعی می باشد بدین منظور با استف اده از روش پسیاك اصلاح شده میزان فرسایش و رسوب تولید شده در دو شرایط فوق مورد بررسی قرار گرفت كه نتایج ارزیابی نشان می دهد در شرایط برداشت وعدم برداشت ریشه شیرین بیان میزان رسوب تولیدی به ترتیب برابر با 13.42 و 1.6 تن درهكتار در سال است كه افزا یش خسارات ا قتصادی در شرایط برداشت نسبت به عدم برداشت ریشه شیرین بیان معادل 788000 ریال در هر هكتار در سال می باشد .