تعيين وضعيت كمي و كيفي منابع آب بر اساس نياز حيات وحش در پارك ملي كلاه قاضي

آب و كمبود فزاینده آن در عصر حاضر از نگرانی های عمده بشر به حساب می آید. استفاده نادرست از منابع و مدیریت نامناسب آن به این مشكلات دامن زده و علاوه بر هدر رفتن و كمبود آب، كیفیت منابع آب را نیز دچار خسران نموده است. مناطق حفاظت شده از جمله مكان های مورد توجه و مهم د رامر مدیریت كمی و كیفی منابع آب هستند. این مناطق، زیستگاه طبیعی گونه های در حال انقراض بوده و برآورده نمودن نیازهای اولیه جانوران منطقه كه درگرو حفظ منابع آبی و خاكی زیستگاه است، از مهم ترین پارامترهاعی موفقیت در امر مدیریت مناطق طبیعی و تحت حمایت می باشد. در این مقاله، جهت بهره برداری مفید و موثر از منابع آب وشماخت پتامسیل ها یآبی منطقه با استفاده از ابزارها و استانداردهای مناسب، ارزیابی كمی و كیفی منابع آب منطقه حفاظت شده پارك ملی كلاه قاضی استان اصفهان صورت گرفته و با توجه به حیات وحش منطقه و نیاز آبی آن راهكارهای مدیریتی جهت استفاده بهینه از منابع آبی پارك ارائه می گردد. نتایج پژوهش نشان داد كه به لحاظ كمیت در فصل پر آبی از 16 منبع آبی چاه، چشمه و قنات منطقه، دو مورد آنها خشك بوده و یازده منبع نیز دارای دبی كمتر از یك لیتر بر ثانیه بوده و در فصل كم آبی اكثر منابع خشك و یا دبی خیلی كمی را دارند. از آنجا كه منبع آب سطحی دائمی در منطقه وجود ندارد جهت تامین آب مورد نیاز حیات وحش پناهگاه ، با توجه به پراكنش منابع آب، مدیریت بهینه و ارائه راهكارهای مدیریتی جهت مهار و ذخیره رواناب ضرورت دارد. كیفیت این آبها به این صورت است كه پارامتر شوری در چشمه اشك و چشمه چاه موسی ممكن است برای حیات وحشی كه عادت به این آب ها نداشته باشند باعث اسهال موقت گردد و سبب آبكی شدن مدفوع در پرندگان منطقه شود، اما سایر منابع آبی وضعیت بسیار خوبی دارند. از لحاظ حداكثر منیزیوم مجاز نیز مطابق استاندارد سرویس منابع آب استرالیا، هیچ كدام از منابع آبی، از حد مجاز تجاوز نكرده اند و در مورد حداكثر TDS مجاز نیز محدودیتی جهت استفاده و شرب حیات وحش وجود ندارد.