مطالعه تطبيقي تزئينات مساجد ايراني و اسپانيايي نمونه موردي مسجد شيخ لطف الله اصفهان و مسجد قرطبه اسپانيا

هنر اسلامی، هنری است كه بیش از پرداختن به فرم به موضوعات تزئینی، كه هم در معماری و هم در هنرهای وابسته وجود دارد، بدون توجه به مصالح، مقیاس و تكنیك می پردازد. هیچ گاه یك نوع تزئین برای یك نوع بنا یا شیء وجود ندارد، برعكس اصول تزئینیای وجود دارند كه قابل استفاده برای انواع ساختمان ها و اشیاء در تمام زمانها هستند؛ بنابراین هنراسلامی باید در تمامیتش در نظر گرفته شود، زیرا چه ساختمان ها و چه اشیاء تا حدودی اصول یكسانی را مجسم می كنند. اگرچه اشیاء و هنرها در كیفیت اجرا و سبك متفاوتند، اما عقاید، شكل ها و طرح های یكسان به صورت مداوم دوباره مطرح می شوند. در این راستا به علت استفاده كم از مبلمان در زندگی روزمره سنتی در اسلام، تزئینات در خلق فضاهای روح انگیزكه از نشانه های معماری اسلامی است بدون استفاده از این ابزار كمك می كند. در این مقاله مساجد قرطبه اسپانیا و شیخ لطف الله ایران از حیث تزیینات مورد بررسی قرار گرفته اند . بدین صورت كه ابتدا مبانی نظری مورد مطالعه قرارگرفته است و سپس بر اساس مطالعات میدانی و مشاهدات به تحلیل تزیینات این دو مسجد پرداخته شده است و در پایان جهت جمع بندی وجوه تمایز و تشابه آنها بیان شده است. روش تحقیق این مقاله توصیفی تحلیلی می باشدو نحوه گرد آوری اطلاعات كتابخانه ای و میدانی می باشد.