بهره برداري تلفيقي از منابع آب سطحي و زير زميني محدوده مطالعاتي آب ا ميري به منظور احيا اراضي تحت پوشش شبكه آبياري تحت فشار

پراكنش نا همگون منابع آب از نظر مكانی و زمانی ،اجرای راهكارها و برنامه های مختلف فنی و مدیریتی برای مقابله با بحران آب را امری اجتناب ناپذیر می نماید. در این راستا استفاده بهینه و هدفمند از منابع آبی موجود در منطقه مورد توجه قرار گرفت .این پژوهش در منطقه 1000 هكتاری آب امیری بهبهان واقع در 20 كیلو متری جاده بهبهان _اهو از صورت گرفت. پهنه خالص اراضی تحت مطالعه حدود 700 هكتار و 300 هكتار ناخالص می باشد. سیمای مرفولوژیكی محدوده به صورت تپه ماهور میباشد لذا تنها راه تبدیل كشت دیم موجود در منطقه به كشت آبی با توجه به شرایط اراضی استفاده از آبیاری تحت فشار است .در نهایت گزینه استفاده از آبیاری بارانی به روش كلاسیك ثابت در اولو ی ت قرار گرفت و حجم آب مورد لازم برای آبیاری اراضی 500 لیتر بر ثانیه برآورد شد.لذا برای تامین آب مورد نیاز، منابع آب سطحی وزیرزمینی بررسی گردید . مطالعات انجام شده وجود پتانسیل آب زیرزمینی در كنگلو مرای س ازند بختیاری و آبرفت پوشش دهنده آن را از لحاظ كمی و كیفی غنی نشان می دهد به گونه ای كه هدا یت الكتریكی ( EC ) آب زیرزمینی معادل 400 میكرو موهس بر سانتیمتر میباشد لیكن نیاز آبی طرح فراتر از این پتانسیل برآورد گردید بنابراین گزینه استفاده تلفیقی از منابع سطحی نیز مورد توجه قرار گرفته و توجیه فنی و اقتصادی آن مقایسه گردید . تنها منبع سطحی كه تاحد ی به اراضی نزدیك بوده و انتقال آن میسر و قابل توجیه برآورد شد رودخانه مارون بود . لیكن استفاده از رودخانه و سد در غالب شبكه آبیاری موجود مشكلاتی مانند زهدار شدن اراضی را به دنبال داشته است كه در این تحقیق به منظور استفاده از زهكشی عمقی توسط چاه ،گزینه برداشت توام چاه و شبكه مورد توجه قرار گرفت و علت مشكلات موجود به ش یوه بررسی تغییرات هیدروگراف پیزومترها تحلیل شده تا ضمن كاهش مشكلات تخصیص و كمبود آب سطحی با تعد یل كیفی دو منبع آب سطحی و زیر زمینی ، ساختار و بافت خاك منطقه را محافظت نموده و هدف اصلی این پژوهش كه جلوگیری از زهدار شدن اراضی است تامین گردد.