تبيين بد اخلاقي هاي علمي - پژوهشي در حوزه علوم تربيتي

هدف این مقاله تبیین بد اخلاقی های پژوهشی در حیطه پژوهش علوم تربیتی می باشد. در همین راستا به تبیین بداخلاقی های علمی-پژوهشی در سه مرحله قبل انجام پژوهشی، حین انجام پژوهش و بعد از انجام پژوهش پرداخته است. آموزش و پرورش مهمترین بستر برای توسعه جامعه بوده و پژوهش تربیتی نیز یكی از مهمترین پشتیبانان آموزش و پرورش در این امر به شمار می رود. پژوهش تربیتی به عنوان مرجع آگاهی در نظام آموزشی با حساسیت بالای اخلاقی همراه است. از طرف دیگر نتایج پژوهش های تربیتی بر تمامی افراد جامعه تأثیر می گذارد. بنابراین، پژوهش در این عرصه همان گونه كه می تواند در مسیر رشد و كمال بشر قرار گیرد اگر در مسیر نادرست قرار گیرد، آسیبهای جبران ناپذیری بر جای خواهد گذاشت. بنابراین ضرورت رعایت اخلاق پژوهشگری بر كسی پوشیده نیست و پژوهشگر با فاصله گیری از خط قرمزهای اخلاقی پژوهش می تواند در پژوهش خود به نتایج عینی و واقعی دست یابد. بنابراین در انجام پژوهش های تربیتی پرهیز از بداخلاقی های پژوهشی به عنوان یك امر حساس تر و همچنین اجتناب ناپذیر مطرح است.