بررسي تاثير نسبت استغراق و افزايش طول آبشكن تي شكل بر الگوي جريان و تغييرات ابعاد ناحيه جدايي در قوس 90 درجه به روش عددي

آبشكن ها از جمله سازه های هیدرولیكی هستند كه به منظور جلوگیری از فرسایش ساحل رودخانه ها به كار می روند و به همین جهت آنالیز جریان و شناخت الگوی جریان در اطراف آبشكن ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در این مقاله با استفاده از روش عددی و بهره گیری از نرم افزار Flow-3D به بررسی تأثیر نسبت استغراق و افزایش طول آبشكن بر الگوی جریان و تغییرات ابعاد ناحیه جدایی و اتصال در كانال، پیرامون آبشكن تی شكل مستقر در موقعیت 45 درجه در یك قوس 90 درجه برای چهار ابعاد آبشكن با طول جان و بال 6×6 ، 9×9، 12×12، 15×15 سانتیمتر برابر با 10، 15، 20 و 25 درصد عرض كانال و استغراق صفر، 15، 25 و 50 درصد پرداخته شده است. نتایج بیانگر تشكیل گردابه های پاد ساعتگرد در بالادست و پایین دست آبشكن است كه این گردابه ها باعث كاهش سرعت جریان گردیده و با افزایش نسبت استغراق ابعاد این گردابه ها افزایش می یابد. هم چنین با افزایش طول آبشكن طول و عرض ناحیه جدایی و طول ناحیه اتصال جریان افزایش می یابد كه دلیل آن را می توان جدایی جریان ناشی از وجود آبشكن در مسیر جریان و تنگ شدگی مقطع كانال در این موقعیت بیان نمود.