بهينه سازي تامين نوبتي در شبكه هاي توزيع آب با رويكرد كاهش تبعات مكانيكي

مساله كمبود آب ، یكی از بحران هایی است كه امروزه بیشتر كشورها و به خصوص كشور ایران بسیار با آن مواجه هستند و به مدیریت و برنامه ریزی بسیار دقیقی نیاز دارد تا ا بتواند از ایجاد تنش در بین مصرف كنندگان و بهره برداران به ویژه از نظر تامین آب آشامیدنی جلوگیری نماید. یكی از راهكارهای مقابله با كم آبی، تامین نوبتی آب میباشد كه نوع خاصی از جیره بندی محسوب می شود. در تحقیق حاضر، تامین نوبتی آب با هدف كمینه كردن تبعات مكانیكی شبكه توزیع آب مورد بررسی قرار گرفته است. چرا كه قطع و وصل كردن جریان در تامین نوبتی آب باعث استهلاك شیرآلات و لوله ها میگردد و با كاهش عمر شبكه، هزینه های زیادی صرف بازسازی آن میشود. در پی رسیدن به هدف مورد نظر بهینه سازی توسط الگوریت جفت گیری زنبور عسل (HBMO) صورت گرفته و برای شبیه سازی هیدرولیكی شبكه از نرم افزار EPANET استفاده شده است. بهینه سازی بر روی مطالعه موردی شبكه توزیع آب دوحلقه ای با تعریف چند سناریوی ك آبی برای دوره بهره برداری دو روزه با گام زمانی هشت ساعته در ده تكرار متوالی انجام شده و پارامترهایی از قبیل مقدار آب تامین شده، فشار گره ها، سرعت لوله ها و غیره مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفته است.