رهيافت اقتضايي در مديريت

اساس رویكرد مدیریت اقتضایی، هماهنگی با تحولات پر شتاب زمان و ارائه دیدگاه های مدیریتی مبتنی بر روز تشكیل می دهد. مدیران سازمان ها برای ادامه حیات خود در قرن حاضر باید مجموعه از قواعد و دستورالعمل های روزآمد را در ذهن بپرورانند. گرا كه ظهور فناوری های جدید مانند اینترنت، شركت ها را دچار تحولات اساسی نموده و این امر همچون انقلابی به هر گوشه ای از جهان تسری یافته است. وجود سازمان های مجازی یكی از جلوه های بارز این تحولات به شمار می رود. رهیافت اقتضایی كه گاهی رهیافت وضعیت نیز نامیده می شود، بر اجتنبا از اصول گرایی مطلق تاكید دارد. در واقع، ضرورت مدیریت بر مبنای اقتضا از این واقعیت نشات می گیرد كه عملكرد مدیر در هر زمان، باید با توجه به موقعیت و مجمعه شرایط فعالیت وی ارزیابی شود. وظیفه نظریه و علم، تجویز یك عمل برای یك وضعیت خاص نیست، بلكه یافتن رواطی بنیادی، فنون اساسی و سازماندهی دانش موجود بر مبنای مفاهیمی روشن است. زیرا نحوه كاربرد فنون مذكور درعمل، به وضعیت بستگی دارد. از این رو تاكید می شود كه (مدیریت موثر)، همواره بر مبنای شناخت مقتضایت تحقق می پذیرد. بنابر این بر اساس رویكرد اقتضای، تلاش می شود تا واكنشهای مدیریت با مسائل و فرصت های منحصر به فرد وضعیت های گوناگون، هماهنگ گردد. استفاده از رویكر اقتضایی، اهمیت خاصی در مدیریت امروز دارد. به طوری كه كاربرد این رویكرد به همه وظایف مدیریتی تسری یافته است.