ابعاد تشكيل دهنده حس تعلق به مكان ، با تأكيد بر عوامل كالبدي ، اجتماعي و احساسي ( ادراك و شناخت )

حس تعلق به مكان را می توان رابطه ای عاطفی و پر معنا بین شخص و مكان توصیف كرد، پیوندی احساسی كه مردم آن مكان را به عنوان قرارگاهی برای بازگشت بدان ارزشمند بدانند. در حقیقت احساس تعلق به مكان شاخصی است كه از طریق آن می توان میزان متمایز بودن آن مكان را برای مردم، نسبت به دیگر مكان ها سنجید. مسلم است كه این تمایزات حاصل جمیعی از عوامل مادی و معنوی شامل محیط محیط كالبدی و معماری، محیط اجتماعی و نوع فعالیت ها، سطح فرهنگ و تاریخ، ابعاد شخصی و روانشناسانه(ادراك، شناخت و احساس) می باشد. لذا با در نظر گیری تمام ابعاد تشكیل دهنده حس تعلق، می توان به یك دسته بندی كلی تر شامل عوامل درون فردی و برون فردی دست یافت. در تحقیق حاضر، ابعاد شخصی (فرد) تشكیل دهنده حس تعلق كه شامل عامل ادراك، شناخت و احساس است را عاملی درون فردی دانسته، و ابعاد محیط كالبدی و اجتماع(دیگران) را از عوامل برون فردی تأثیر گذار بر حس تعلق می دانیم و در آخر با بسط دادن هریك، میزان و چگونگی هریك از این عوامل را بر شكل گیری حس تعلق به مكان را تبیین می كنیم.