ارزيابي مشاركت شهروندي در شهرهاي جديد ايران با تاكيد بر بومي و غير بومي بودن شهروندان (مطالعه موردي: شهر جديد بينالود)

افزایش جمعیت شهرنشین و نیازمندی به ایجاد مراكز شهری جدید كه بتواند جمعیت اضافه شده در شهرهای بزرگ را در خود جای دهد، از عوامل موثر در احداث شهرهای جدید بوده است. با توجه به رشد شهر نشینی در قرن حاضر موضوع ایجاد شهرهای جدید به عنوان یكضرورت در جهت جذب سرریز جمعیت شهری و به منظور تمركز زدایی جمعیت و اشتغال در جهان و از جمله در ایران مطرح و اجرا شده است.این پژوهش، به بررسی مشاركت شهروندی در شهر جدید بینالود به عنوان دومین شهر جدید كلان شهر مشهد پرداخته است و روش پژوهش به كار گرفته شده در این مقاله توصیفی تحلیلی می باشد كه با توجه به اینكه در این پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است برای تحلیل پرسشنامهها از نرم افزارSPSS استفاده گردیده است و حجم نمونه ما برابر با ۳۱۰ نفر می باشد. جمعیت شهر جدید بینالود تا سال ١٣٩٠ برابر با ٣٨١٨ نفر می باشد كه بیانگر تحقق 5/66 درصدی جمعیت این شهر جدید می باشد. با توجه به اینكه اكثریت جمعیت شهر جدید بینالود بومی منطقه (روستایاوارشك و فخرداوود) هستند، تمایل كمی به ترك این شهر جدید دارند. نتایج مستخرج از پرسشنامه بیانگر این مطلب است كه ساكنین این شهر جدید، اعتقاد زیادی به بحث مشاركت در برنامه های شهر جدید بینالود دارند. در نهایت هم پیشنهاداتی از قبیل افزایش كمی و كیفی انواع خدمات، ایجاد عناصر شكل گیری و افزایش هویت شهری بین شهروندان و ... جهت بهبود وضعیت این شهر جدید ارائه شده است.