تأثير عمليات آبخوانداري بر منابع آبي آبخوان دشت سهرين-قره چريان زنجان

پخش سيلاب يكي از روشهاي بهر ه برداري از سيلاب واستفاده بهينه از آن مي باشد كه مي تواند تأثيرات مثبتي بر روي منابع آبي آبخوانها واز اين راه در بهره برداري پايدار از آن داشته باشد . آبخوانها منابع گسترده اي با تخلخل فراوان در رسوبات دانه درشت هستند كه قابليت نگهداشت آب در آنها زياد است . مطمئنًا بارندگي نسبتًا خوب وآبگيري حدود نه ميليون متر مكعبي در سال جاري مي تواند تأثيرات قابل توجهي در منابع آبي آبخوان دشت در مقايسه با سالهاي گذشته داشته باشد . بنابراين سعي شده است كه تأثير پخش سيلاب بر تغييرات بده خروجي دو حلقه قنات (يكي در عرصه پخش ود يگري بعنوان شاهد ) ونيز تغييرات سطح آب زيرزميني منطقه طي امسال وسالهاي گذشته، قبل وبعد از احداث ايستگاه پخش سيلاب بر آبخوان سهرين -قره چريان زنجان بررسي گردد . اين بررسي در مورد بده خروجي دو قنات، در شش دوره آبي نشان مي دهد كه بده خروجي قنات عملياتي كام ً لا تح ت تأثير مقدار آبگيري وپخش سيلاب وهمراه با آن، تغيير قابل ملاحظه أي كرده است . اين در حالي است كه قنات شاهد با وجود دارا بودن حوضه بسيار بزرگتر از قنات عرصه، تغييرات قابل توجه نداشته وتنها تحت تأثير بارشهاي جوي بر روي عرصه آن وتغييرات فصلي دما است . بررسي تغي يرات سطح ايستابي آب زيرزميني در محدوده ايستگاه پخش سيلاب از طريق دو حلقه چاه پيزومتري نشان ميدهد كه پخش ونفوذ سيلاب موجب افزايش اندك سطح ايستابي آب چاههاي پيزومتري در محدوده عرصه پخش وافزايش قابل توجه آن در سال جاري گرديده است. اين امر نشان مي دهد در صورتي كه حجم آبگيري وسطح پخش به مقدار كافي افزايش يابد، مي توان در دراز مدت از كاهش سطح آبهاي زيرزميني در اثر بهره برداري از آنها جلوگيري كرد